7 Οκτωβρίου 2009

ΜΙΑ ΠΑΝΤΟΦΛΑ Η ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ


Μια παντόφλα η Περσεφόνη,
περπατάει στο μπαλκόνι.
Είναι περίεργη πολύ
κι όλο ρωτάει τι και γιατί.
«Τι είναι εκείνο που μιλάει;
Το πουλί γιατί πετάει;
Τι χρώμα έχει το πεπόνι;
Μήπως πετάει σαν μπαλόνι;
Γιατί δεν είμαι πουπουλένια,
φτερά δεν έχω μεταξένια,
να δω τον κόσμο από ψηλά;
Βαρέθηκα τα χαμηλά!
Βαρέθηκα να με πατάνε,
μία βόλτα δε με πάνε,
μες στο σπίτι με κρατάνε.
Με χάνουν κάτω απ’ το κρεβάτι,
θά θελα να ‘μουν σε παλάτι.
Δε θέλω να ‘μαι λερωμένη,
με φαγητά πασαλειμμένη
και να μυρίζω ποδαρίλα,
κάλλιο να ‘χα πιτυρίδα.»
«Και γι αυτό υπάρχει λύση,
στο πλυντήριο μια πλύση»,
της λέει ένα πορτοκαλί πατάκι,
που κυλιέται στο χωλάκι.
Μια και δυο η Περσεφόνη,
παρατάει το μπαλκόνι
και με περίσσια μαεστρία,
αρχίζει την ορειβασία.
Ανεβαίνει στο πλυντήριο,
που ‘ναι για κείνη μεγαθήριο,
και κάνει την παλαβομάρα,
να βουτήξει στην μπουγάδα.
Τώρα στου πλυντηρίου το στόμα,
με πολλά ρουχάκια ακόμα,
κολυμπάει στο νεράκι,
πίσω κλείνει το πορτάκι.
Με μιας το πλύσιμο αρχίζει,
την παντόφλα μας ζαλίζει.
Πάνω κάτω, γύρω γύρω.
«Σταματήστε το να φύγω!
Ποπό με βρήκανε μπελάδες,
κατάπια τόσες σαπουνάδες»
Η Περσεφόνη τώρα φωνάζει
κι όλο μπουρμπουλήθρες βγάζει.
Ώσπου το πλύσιμο τελειώνει
και βγαίνει έξω η Περσεφόνη.
Πλυμένη τώρα και ζαλισμένη,
πράσινη απ’ το φόβο της και ξεχειλωμένη.
«Πώς θα κάνω πάλι πατίνι;
Πατινάζ στην παρκετίνη,
που ‘χω γίνει σαν λυθρίνι;»
Μα του σπιτιού το αγοράκι,
που γύρισε απ’ το παρκάκι,
μόλις βλέπει την Περσεφόνη,
στο κεφάλι του τη στρώνει.
«Αχού τι ωραίο καπέλο,
στο κεφάλι μου το θέλω!»
Κι η Περσεφόνη πια δεν γκρινιάζει,
με παντόφλα πια δε μοιάζει.
Είναι ένα ωραίο καπέλο
και σταμάτησε τα «θέλω».
(Όλοι μπορούμε να γίνουμε αυτό που ονειρευόμαστε.....αρκεί να βοηθήσουν οι συνθήκες)

12 σχόλια:

  1. Απολαυστική όπως πάντα!!

    και βέβαια μπορούμε να γίνουμε ότι ονειρευόμαστε αρκεί να το πιστέψουμε πρώτα εμείς!!

    καλησπέρα maroulada :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Olá amiga!
    Conheci seu cantinho... tudo de bom!
    Parabéns pelo seu trabalho!
    Um ótimo fim de semana!
    Beijinhos.
    Itabira...hoje... um ano mais velha.
    Brasil

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα,
    Πολύ καλό, ψυχαγωγικό θα έλεγα!
    Είναι οι συνθήκες που μετράνε βέβαια, είναι και το πόσο θέλουμε εμείς κάτι, ώστε να το προσπαθούμε με αποφασιστηκότητα.

    Καλό Σ/Κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συμφωνώ καλέ μου Ευρύνοε!Άμα πιστεύουμε στα όνειρα μας(ή στους εφιάλτες μας) ως δια μαγείας έρχονται και οι συνθήκες σε ρόλο υποστηρικτικό!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανεμοδούρα,
    Καλώς ήρθες!Φυσικά και είναι ψυχαγωγικό!Αυτή είναι η ουσία πιστεύω του παραμυθιού κι όχι ο διδακτισμός που προωθούν οι εκδοτικοί οίκοι(άντε γιατί τα έχω πάρει με τους χοντρέμπορους των παραμυθιών).
    Καλο Σαββατοκύριακο και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χαίρομαι που σε ανακάλυψα! καλημέρα στην παραμυθοποιό από την χώρα του Αλαντίν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλώς ήρθες!Η χαρά είναι αμοιβαία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. με πολύ γλυκό χιούμορ, όπως πάντα! πάω να βάλω τις παντόφλες μου σε περίοπτη θέση:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έτσι μπραβο, zekia, ποτέ δεν ξέρεις......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ωραιοτατο.....χαχχαχαχα!!!
    Καλη μερα !!!! Πρωτη φορα στο μπλογκ σου και ειμαι ενθουσιασμενος !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου,Ισσαλε! καλώς σε βρήκα! σ'ευχαριστώ!τελευταία δεν ασχολούμαι πολύ με τα παραμύθια αλλά από τα λόγια σας παίρνω κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή